Susmalı mıyız, sahip mi çıkmalıyız?

Bu köşede yazılarıma başlarken "taraftarın sesi olacağım" sözünü vermiştim kendime... Neden mi? Herkes gider, taraftar kalır, o sevdalısı olduğumuz arma gibi...

Evet, sevdalıyız arkadaş... O Atatürklü armaya, kırımız-beyaz sevdaya sevdalıyız... Çok kara günler gördük, düştük, kalktık, umudumuzu yitirdiğimiz anlar oldu, yine vazgeçmedik sevdamızdan...

Geçtiğimiz sezon sonunda şampiyonlukla doruğa çıkan heyecanımız, gel gör ki bu sezon diplere indi. Şu sıralar heyecan uzak Samsunspor taraftarından...

Elbette biz iyi günde kötü günde sevdik... Sevmeye de devam edeceğiz. Ve bu sevdamız öyle parayla pulla, maddi şeylerle ölçülemez.

Belki kuru ekmek yedik, belki de onu da bulamadık sevdamızın peşinde... Bilet parasını zor denkleştirdik belki, ancak sevdamızın arkasında durduk her daim...

İşte bugün de o zamanlardan biri. Kötü zamanlardan geçiyoruz.

Heyecanla başladığımız ligde maalesef dosta düşmana maskara olduk... Bin bir güçlükle kırmızı-beyazlı forma giydirdiğimiz miniklere diyecek söz, anlatacak kelime bulamadığımız zamanlar...

Teknik Direktör değişikliği ile bir kan değişikliği yapıldı. Normalde içimizde bir kıpırtı, umut, heyecan olması gerekmez mi normalde? Ama yok... İşte bu umudu, bu heyecanı çaldılar içimizden...

Şu anda milli maçlar nedeniyle verilen aranın bitmesini ve ligin yeniden başlamasını beklememiz gerekirdi heyecanla... Ama yok... Sizde de heyecan bitti mi? Yoksa hoca değişikliği nedeniyle "bu sefer acaba olacak mı?" sorusunu soruyor musunuz kendinize?

Biz taraftarız, kızarız, eleştiririz, ancak başta da söylediğim gibi sevdamızın yanında, arkasında dururuz. Belki şirket sahibi Başkan keybediyor, şirketinin hisseleri değer kaybediyor, ya armanın değeri, ya biz taraftarların kaybettikleri...

Almayın içimizden bu heyecanı...

Bizler armanın, Samsunspor'un tarafıyız... Adına sevda dediğimiz bu armaya bedel biçmeyiz... Kim neyi kaybeder bilemem ama biz bu armayı hiç bir alanda kaybetmek istemiyoruz.

Şunu sormak istiyorum. Kaybederiz diye susup, endişe mi duymalıyız? Yoksa armamıza sahip mi çıkmalıyız?

Herkes sussa da, ben susmayacağım, sevdama, armama sahip çıkacağım ve sessiz çoğunluğun sesi olmaya devam edeceğim.